|
2011-06-13
Skąd bierze się próchnica?Już jako dziecko jesteśmy uczeni jak dbać o higienę jamy ustnej i przestrzegani o szkodliwym wpływie słodyczy na nasze zęby. Niewiele osób poszerza swoją wiedzę w tej dziedzinie w dorosłym wieku. A warto, gdyż z badań przeprowadzonych przez Warszawski Uniwersytet Medyczny wynika, że 98% Polaków ma próchnicę. Z badań WUM można się jeszcze dowiedzieć, że zapominamy jak dbać o zęby lub nie zdajemy sobie sprawy, skąd bierze się najczęstszy powód wizyty stomatologa. Istnieją 4 przyczyny, które muszą nastąpić jednocześnie aby rozwinęła się próchnica:
W jamie ustnej człowieka występuje około 500 gatunków bakterii. Trudno w to uwierzyć, ale na naszych zębach żyją ułożone w kilku warstwach, zawsze wg podobnego do siebie schematu, który odtwarzany jest po każdym szczotkowaniu i innych zabiegach higienicznych. Pierwsze bakterie to tzw. bakterie wczesnej kolonizacji, osadzające się przy zwilżaniu zębów śliną. Należą do nich paciorkowce Streptococcus mutans inicjujące proces "psucia się" zębów. Prowadzą do uszkodzenia szkliwa i udostępniają głębsze warstwy zęba tzw. późnym kolonizatorom. Te w większości są beztlenowcami, mogą więc rozkładać tkankę wewnątrz (pod szkliwem). Bakterie, jak każdy organizm, muszą czymś się żywić. To prowadzi nas do drugiego czynnika powodującego próchnicę...
2. CUKIER Powszechne stosowanie sacharozy w gastronomii, a przede wszystkim w słodzeniu napojów, jakie miało miejsce od XIX wieku nie pozostało bez wpływu na biotę jamy ustnej. Jej równowaga przesunęła się ku szkodliwym w obecności cukrów szczepom bakterii. Stało się tak gdyż mikroorganizmy mające korzystne warunki do namnażania się, przy pomocy substancji nazywanych opsoninami, hamują rozwój innych gatunków. Tak jest właśnie z Streptococcus mutans, który doskonale się czuje w obecności sacharozy wykorzystując ją na własne cele. Cząsteczka tego cukru składa się z dwóch mniejszych - glukozy i fruktozy. Streptococcus mutans posiada enzym, który rozkłada sacharozę do tych monocukrów. Glukozę wykorzystuję do budowy swoistego magazynu substancji odżywczych jakim jest otoczka. Ta silnie przylega do powierzchni zębów poprzez wiązanie się z błonką zbudowaną z glikoprotein zawartych w ślinie i jonów wapnia pochodzących ze szkliwa. Przytwierdzona bakteria w otoczce korzysta z fruktozy pochodzącej z rozkładu sacharozy i z łatwością uszkadza szkliwo zbędnymi produktami swojego metabolizmu, np. kwasem mlekowym. Uszkodzenie tej emalii zęba przez Streptococcus mutans lub inna bakterię jest pierwszym krokiem do powstania próchnicy i włączenia się w ten proces późnych kolonizatorów. Możemy temu zapobiec wiedząc o tym, że jest do tego potrzebny trzeci czynnik... /jes/ Cześć 1/2. Zobacz: Próchnica zębów u dzieci cz.2
Słowniczek
Nasza oferta. Zobacz: |
Inne artykuły
|